18 luty 2015
18 lutego 2015,
 Off

Wymiana gazowa jest to proces dyfuzji prostej pomiędzy organizmem a środowiskiem. Decydujący wpływ na wymianę gazową mają:

 

Po pierwsze, wielkość powierzchni służącej do wymiany gazowej. Im będzie ona mniejsza, tym mniejsza ilość gazu wymieniana.

Po drugie, łatwość z jaką przechodzi przez warstwę graniczną gaz

Po trzecie, różnica stężeń gazów

 

U człowieka wymiana gazowa (zewnętrzna) dokonuje się w płucach, powietrze zasysane miesza się z powietrzem zalegającym w płucach – z tego też powodu jego skład jest inny od składu powietrza atmosferycznego. W pęcherzykach płuc ciśnienie tlenu jest wyższe, natomiast CO2 niższe. Wymiana gazowa, w tym fragmencie doprowadza do zwiększenia stężenia dwutlenku węgla i spadku ciśnienia tlenu w płucach. Oprócz wymiany gazowej zewnętrznej, mamy także wymianę wewnętrzną czyli pomiędzy krwią a tkankami. Dopływająca do tkanek krew jest utlenowana, zawierając niewielkie ilości dwutlenku węgla o niższym ciśnieniu. Następnie komórki ciała, zużywają w procesie oddychania tlen i wytwarzają dwutlenek węgla. Prowadzi to bezpośrednio do zmniejszenia ciśnienia tlenu w komórce i zwiększenia ciśnienia CO2.

 

Sposób wymiany tlenu i dwutlenku węgla:

3% tlenu, który dostaje się do krwi rozpuszcza się w osoczu. Natomiast 97% transportowana jest w erytrocytach, które w połączeniu z hemoglobiną dają oksyhemoglobinę. W każdej cząstce hemoglobiny znajdują się atomy żelaza, które ulegają połączeniu (nietrwałemu) z tlenem. Dzięki temu tlen może być uwalniany w organizmie.

 

Natomiast, 10% dwutlenku węgla rozpuszcza się w osoczu. 20% jest transportowane z białkami osocza oraz białkową częścią hemoglobiny. Natomiast 70% dwutlenku węgla, powstaje w erytrocytach. Jest ono transportowane w osoczu, w formie jonów wodorowęglanowych.