13 marzec 2016
13 marca 2016,
 Off

Od pierwszego prawa, czyli tzw. prawa segregacji różni się przede wszystkim dziedziczeniem dwóch lub też większej ilości par alleli. W tym wypadku, dwie różne cechy dziedziczą się niezależnie i tworzą wszystkie możliwe kombinacje z takim samym prawdopodobieństwem. Drugie prawo, występuje tylko i wyłącznie przy genach niezależnych. Jako gen niezależny określamy umiejscowienie ich w różnych chromosomach.

Przy doświadczeniu mendla, skrzyżowanie osobników o różnych cechach (w jego wypadku były to nasiona żółte gładki i zielone pomarszczone) w pierwszym pokoleniu dało jednolity charakter nasion gładkich, o żółtej barwie (rysunek poniżej). Jednakże, już w drugim pokoleniu doszło do podziału cech w proporcji 3:1 – ze względu na barwę oraz kształt. Z tego też powodu, proporcje fenotypowe dziedziczenia wynoszą 9:3:3:1. Najlepiej wyjaśnia to szachownica puennetta, która wskazuje 9 możliwości na powstanie nasion żółtych gładkich, ponieważ gen dominujący określający barwę żółtą (B) wyst ępuje 12 razy na 16 a gen dominujący określający gładką powierzchnię (D) także 12 razy na 16. Z tego też względu, nawet matematyczne rozwiązania pozwalają nam określić iż ilość nasion żółtych i gładkich (z genów dominujących) będzie wynosić 9 pól na 16( ¾ x ¾ =9/16). Rozwiązanie to, ma bezpośrednio wpływ na szachownice puennetta. Analogiczne obliczenia możemy dokonać dla pozostałych

Szachownica puennetta w tym wypadku, ma nieco inny charakter. Ponieważ zakreślamy 16 pól reprezentujących zygoty. Wynika to z założenia, iż rośliny z pierwszego pokolenia wytwarzają cztery rodzaje gamet. W tym wypadku, krzyżowanie się pokolenia pierwszego daje 16 możliwych kombinacji połączeń gamety w zygoty.